Ideeën en bemoedigingen voor gewonde helpers verbonden met een heelmakende God

2009-05-20

De deelnemers aan deze cursus lopen uiteen qua achtergrond en motivatie. De een wil beter toegerust worden voor zijn of haar pastorale praktijk, een ander komt vooral om zelf te groeien in verbondenheid waarbij het doorgeven aan anderen nog wat verder weg ligt. Reden om hier ook enkele uiteenlopende mensen aan het woord te laten.

Een deelnemer aan de cursus in het najaar van 2006, al enige jaren gezegend part-time pastoraal werker en part-time voorganger van een bloeiende evangelische gemeente, geeft aan:

„Deze cursus is degelijk opgezet. De docent onderscheidde zich door zijn diepgaande know-how over de lesstof van de cursus 'Verbondenheid'. Met grote deskundigheid beantwoordde hij de vragen. Huidig onderzoek van de wetenschap over het zelfs nog ongeboren kind en de eerste jaren, als ook uit hersenonderzoek is in het materiaal verwerkt. Overigens ook af en toe een toepasselijk lied, dat door de luidsprekers klonk en de lesstof dichter bij ons hart bracht. De verstrekte cursusmaterialen waren zeer goed en helder leesbaar. Ik kan er veel mee, zowel persoonlijk als in mijn pastorale praktijk!

Door deze cursus, die de verbondenheid met God, anderen en met jezelf beoogt te bevorderen, heb ik extra tools gekregen om mensen daarin bij te staan. Waar mensen het idee hebben dat ze voortploeteren op drijfzand of hun leven als een moeras ervaren, kan deze cursus goed helpen om ankerpunten te vinden die het mogelijk maken om weer houvast te vinden. Met eigen ogen heb ik het opbouwende effect gezien van kleine oefeningen die we deden. Je hoeft dus zeker geen hulpverlener te zijn om je voordeel met deze cursus te doen.

De cursus biedt duidelijk zicht op de verbanden en de dynamica in het leven van ons mensen vanaf het aller-prilste begin. Daardoor kunnen we ons eigen functioneren beter leren begrijpen en dat van confidenten. Het helpt om beter aan te sluiten bij waar de mensen zelf zijn. Ik ben dan ook heel enthousiast over deze cursus, waarin Christus centraal staat.

Mede door deze cursus ben ik voor mijn praktijk gekomen tot de slogan 'dieper dan de psychologie'.”

Een deelneemster aan de editie najaar 2005, was al veel eerder geïnteresseerd geraakt door materialen op de website van de docent en volgde de cursus vooral voor zichzelf. Zij schreef na afloop in het Contactblad van stichting De Kracht van Vrede het volgende:

„Cursus "Zegenend Helpen en (On)Verbondenheid" – een persoonlijk verslag

Eindelijk was het dan zover, ik had er al een hele tijd naar uitgekeken en me er gedegen op voorbereid, op 17 september 2005 begonnen we met de cursus "Zegenend Helpen en (On)Verbondenheid".
De cursus was aangekondigd als een 'intensieve workshop' en 'intensief' wás het en 'gewerkt' heb ik ook!
De cursus werd gegeven in Den Haag, onder de deskundige leiding van André Roosma, bijgestaan door een groep van 4 groepsleidsters, voor het werk in de kleine groepen.

Tijdens de 5 cursusdagen werden de volgende thema's behandeld:

• God Die Verbondenheid zoekt.
• God Die blij met ons is en Die bij ons is.
• God Die ons kent en luistert naar ons gewonde hart.
• God De Hersteller van verbondenheid.
• God voor Wie wij veel mogen betekenen.

Aan de hand van een Power-Point presentatie werden deze thema's uitgediept. De docent volgde hierbij het natuurlijke geestelijk-emotionele ontwikkelingsproces, zoals God dat voor ons bedoeld heeft, maakte gebruik van theorieën uit de psychologie en andere, ook seculiere, therapeuten, maar bracht die kennis daarna altijd weer in verband met de Bijbel en de betekenis van Gods Liefde en Genade in ons leven. Tijdens de presentatie was er voldoende tijd voor het uitwisselen van persoonlijke ervaringen en werd er ook vaak naar muziek geluisterd.

Hoewel de cursus bestemd is voor pastorale hulpverleners, heb ik er persoonlijk erg veel aan gehad. Ik heb inzicht gekregen in bepaalde mechanismen, die ik in de loop van mijn leven heb opgebouwd en die mij belemmeren om te leven in Verbondenheid met God, mezelf en andere mensen. Ook ben ik erg aangeraakt, toen ik ging ervaren, dat God erg blij met me is en de betekenis van het Kruis ten volle tot mij door begon te dringen. Ik was dan ook heel blij, dat ik de gelegenheid kreeg, dit tijdens de cursus met de groep te delen.
Ik heb genoten van de cursus, maar het was af en toe niet makkelijk te ervaren waar mijn tekorten liggen en te ervaren dat ik nog volop onderweg ben, naar het doel dat God voor mijn leven heeft. Gelukkig hoef ik deze weg niet alleen te gaan.

's Middags was er groepswerk en in deze groepen wisselden we van gedachten over het thema dat die ochtend was behandeld. Tijdens die bijeenkomsten was er een veilige sfeer, waardoor er persoonlijke problemen aan de orde konden komen en we elkaar mochten zegenen. Ik heb deze bijeenkomsten als zeer heilzaam ervaren, het is goed elkaar tot zegen te zijn, en te ervaren hoe je daardoor ook zelf gezegend wordt, om maar met Spreuken 11:25 te zeggen: "De zegenende ziel wordt overvloedig verkwikt, wie laaft wordt zelf ook gelaafd".

Wat mij betreft had de cursus nog wel een paar dagen langer kunnen duren, zodat we wat dieper op bepaalde onderwerpen in hadden kunnen gaan. Dit is tijdens de evaluatie door meerdere mensen aangegeven. André heeft daar over gezegd: "Ik heb met jullie willen delen, wat God mij over dit onderwerp heeft gegeven en jullie willen motiveren, je zelf meer in dit onderwerp te verdiepen". Wat mij betreft is hij hier volkomen in geslaagd, ik ben nog lang niet uitgestudeerd op dit onderwerp. Van harte aanbevolen dus.

André en natuurlijk ook de groepsleidsters, hartelijk bedankt voor jullie inzet!!”

Evenals in de andere cursussen Zegenend Helpen wordt ook in deze cursus geoefend en voorgedaan hoe het in de praktijk kan gaan. Vaak genieten we daar enorm van om God liefdevol herstellend aan het werk te zien. Een cursiste van de editie najaar 2005 schreef daarover in het Contactblad, na een alinea over hoe de cursus ingaat op het leren omgaan met emoties:

„... Zoals bij elke cursus is er groepswerk en ook gelegenheid om voor de groep gezegend te worden. Toen we het eenmaal over emoties hadden wist ik dat mijn moment gekomen was. Ik bood aan om vooraan te gaan zitten en noemde mijn problemen met omgaan met emoties. Ik wist niet wat er zou gaan gebeuren maar vertrouwde erop dat God het wel zou leiden.
De bidders (de docent en een groepsleidster, red.) kenden mijn voorgeschiedenis niet, maar God wel. Niet zo lang ervoor was ik mij ervan bewust geworden dat ik van binnen voel dat ik nog geen grond onder mijn voeten heb, geen bestaansrecht, ook al ben ik al heel lang christen. God is bezig geweest met het afpellen van al mijn angst en schaamte en is al dicht genaderd tot de kern.
Wat er gebeurde was iets wat alleen God gepland kon hebben. Een van de groepsleidsters bad voor mij en zei dat God tegen mij zei dat ik goed was (zie hierover ook het artikel Tof !; red.). Een heel simpel woord maar het was alsof daardoor de knop werd omgedraaid en het kleine meisje dat altijd dacht dat ze niet goed genoeg was, aangeraakt werd. De dam brak en ik zat al snikkend voor de groep, maar zonder schaamte. Dat gevoel had God al eerder aangepakt op een conferentie met Lin Button. ...
Ook voor mijn man is gebeden in het groepswerk; dus na die (tweede cursus)dag mailde ik nog naar André: 'Bedankt, wij hebben alle twee de zegen al binnen!'...”

Het bedoelde mailtje was inderdaad erg ontroerend en bemoedigend!

Tijdens deze cursussen moedigen we de deelnemers altijd aan om in hun eigen omgeving elkaar tussen de cursusdagen door ook nog 'ns op te zoeken en er samen verder mee bezig te zijn.
In de editie najaar 2005 in Den Haag waren er een aantal deelnemers uit Noord-Holland, die dit advies ogenblikkelijk opvolgden, en ook na de cursus ermee doorgingen. Een van hen, een bewogen vrouw met al wat meer ervaring in het leven en in pastorale zorg, zette zich tevens in als groepsleidster bij de editie in 't najaar van 2006, waar ze nog een paar nieuwe mensen uit Noord-Holland mee naartoe nam.
Onder de kop Regiogroep Monnickendam/Hoorn - Na de cursus ZH & (On)Verbondenheid schreef zij later, namens deze groep:

„Even voorstellen: wij zijn een groepje van de cursus ZH & (On)Verbondenheid (Den Haag 2005 en De Bilt 2006). We ontmoeten elkaar nog steeds als huiswerkgroep om de 5 à 6 weken. We gaan nu samen, langzamer, dieper in op al het lesmateriaal, waardoor we al meer en meer zien hoe belangrijk deze cursus is. Je zou wensen en verlangen dat veel meer mensen deze cursus gaan doen.

Tijdens de cursus kwam voortdurend de vraag naar voren hoe jonge vaders en moeders te bereiken. Er is nog zo veel onwetendheid op dit gebied. Zou er misschien iets mee gedaan kunnen worden in opleidingen etc.? (red: ik ben inderdaad bezig iets voor deze doelgroep te ontwikkelen!)

Nog even terug naar onze huiswerkgroep: heel belangrijk voor ons allen. Voor mensen die nieuwsgierig geworden zijn wat wij zo'n avond allemaal doen: het samen praten met God, Hem betrekken bij al onze emoties, bij onze pijn, onze eenzaamheid, het zegenen en bevestigen van verbondenheid met God en met de anderen, en dan het oefenen. Thema's die we pas weer doorgewerkt hebben, zijn: overdracht en tegenoverdracht, copingstijlen en herkaderen.

Het blijft geweldig om met zoveel goed werkbaar materiaal bezig te zijn. Nogmaals hartelijk bedankt, André vanuit onze groep. Wij zijn je erg dankbaar voor de manier waarop je les gaf.
Gods zegen.

Vriendelijke groet,
Huiswerkgroep Monnickendam/Hoorn ”

Tot slot enkele quotes uit de – grotendeels anonieme – evaluaties:

„Ik vond de cursus reuze fijn en heb nog meer van de liefde van God geleerd!!”

„Deze cursus is zo belangrijk en 5 cursusdagen zijn te weinig!”

„de beelden en muziek vond ik een zeer waardevolle ondersteuning van de cursus...”

„goede opbouw in de cursus, goede illustraties en relevante bijbelteksten”

„ik ben blij met de uitgebreide literatuurverwijzingen; ik hoop er later nog iets mee te doen”

„Door mijn interesse verzoek ik: breidt dit uit in vervolgdagen en nieuwe cursussen.”

„Duidelijk. Goed opgebouwd!”

„Mooi dat seculiere hulpverlening niet verworpen wordt mar dat wel duidelijk gemaakt wordt dat hulpverlening vanuit bijbels perspectief zoveel rijker is! Maar ook dat je als leek, als medemens veel meer kunt betekenen dan je dacht.”

„Heeft me zelf gezegend, dichter bij God gebracht. Weer meer geleerd verbondenheid te ervaren.”

„Ik ben weer een stapje verder gekomen in ervaring dat mijn lichaam er mag zijn, dat mijn emoties er mogen zijn, dat God van mijn lastige emoties houdt en dat er ook mensen zijn die bij mij zijn in het uiten van moeilijke gevoelens. Ik heb wat meer liefde voor mijzelf, mijn verlangen naar God is wat toegenomen en ik heb ook al anderen kunnen helpen door er te zijn.”

„Een cursus met veel, waardevolle, interessante inhoud, heeft me geïnspireerd om nieuwe boeken te kopen en ook aan anderen aan te raden. Prettige docent met veel ervaring en bewogen hart. Een goede start voor / aanvulling op leven in verbondenheid. Groepswerk blijft me telkens weer verbazen, wat volslagen onbekenden voor elkaar kunnen betekenen en hoe God door elke deelnemer heen spreekt.”

„Een mooie cursus; had van te voren geen idee, wat verbondenheid en onverbondenheid was/is. Herken het nu in m'n eigen leven en in andere levens.”

„Uit alles spreekt de zorg waarmee de cursus is samengesteld. André, tof gedaan! Ik heb echt mogen ontvangen deze periode. God gebruikt jouw op een geweldige manier.”

Nadere informatie over deze cursus

Nadere informatie vindt u in de pagina over de cursus Zegenend Helpen en (On)Verbondenheid op de website van de docent. Een lijstje met aanbevolen boeken (met enkele keuze-vrijheden) vindt u daar ook.

Accede! home

of  naar de artikelen index

© André H. Roosma , Accede!, Zoetermeer/Soest, 2007-11-20 / 2020-01-07; alle rechten voorbehouden.